Texte en français. متن نامه آیتالله تهرانی .English text.
Chers Amis,
Un événement très important vient de se produire, le 7 Avril dernier, en IRAN.
En effet, dans un geste symbolique et sans précédent, l’Ayatolláh Abdol-Hamid MASSOUMI-TEHRÁNI, un haut dignitaire religieux musulman d’Iran, a posté sur son site Internet (http://www.amasumi.net/154-دست-در-دست-هم-نهيم-به-مهر) le long texte ci-dessous, annonçant qu’il a offert aux Bahá’is une calligraphie enluminée du ‘‘Plus Grand Nom’’, entourée d’une citation des Écrits de Bahá’u’lláh, tirée du ‘‘Kitáb-i-Aqdas’’.
L’Ayatollah TEHRANI, qui est également peintre-calligraphe, affirme dans cette publication qu’il n’est pas dans la tradition iranienne de persécuter les autres peuples qui ont d’autres croyances. Il a donc préparé cette calligraphie comme un « geste symbolique pour rappeler l’importance de la valeur des êtres humains, de l’importance de la coexistence pacifique, de la coopération et du soutien mutuel, sans discrimination, haine, hostilité et préjugés religieux aveugle. »
L’Ayatollah TEHRANI dit qu’au commencement du Nouvel An iranien, il présente ce cadeau précieux, qui est une expression de sympathie – de sa propre part et de la part de ses compatriotes ouverts d’esprit – aux Bahá’is du monde, et plus particulièrement, aux Bahá’is de l’Iran, qui, dit-il, "ont subi des exactions, de multiples façons, à la suite des préjugés religieux aveugles."
Dans son site, l’Ayatollah TEHRANI continue ainsi : « J’avais sincèrement envie de calligraphier et d’enluminer le ‘’Kitáb-i-Aqdas’’, comme je l’ai fait pour le Qur’án, la Thora, l’Évangile (…), mais malheureusement je n’ai plus la possibilité physique et financier de le faire. J’espère que ce petit présent – petit, mais spirituellement précieux – sera gardé par la Maison Universelle de Justice comme un rappel de la riche et ancienne tradition iranienne d’amitié, de concorde et de coexistence… »
Après le texte persan, vous trouverez le communiqué, en anglais, envoyé à ce sujet par le "Baha’i World News Service".
Je me permets de vous informer qu’il y a un certain temps, ce même Ayatolláh MASSOUMI-TEHRANI avait reçu dans son bureau, des Bahá’is iraniens venus lui présenter leurs doléances. Par conséquent, ce n’est pas la première fois qu’il montre sa sympathie envers nos coreligionnaires en Iran.
Espérons qu’il ne subira pas les réactions courroucées des autorités de la République Islamique d’Iran (ce serait fort étonnant si elles ne réagissent pas négativement) !
Personnellement, je prie Dieu de donner à l’Âyatollâh TEHRANI la force de continuer à combattre les préjugés et à agir pour l’Équité, …et de le protéger des réactions des autorités iraniennes…
Chaleureuses salutations bahá’ies, Rochan MAVADDAT
– P.S. : Vous pouvez voir, plus bas, la photo de ce religieux en train d’enluminer le »Plus Grand Nom", ainsi que, encore plus bas, son œuvre artistique comportant un verset de Bahá’u’lláh, tiré du »Livre le Plus Saint », qui entoure le motif central.
15-21.
در حرکتی نهادین و بیسابقه یکی از روحانیون برجستۀ ایران
خواهان همزیستی دینی در آن کشور شد
در اقدامی نهادین و بیسابقه، آیتالله عبدالحمید معصومی تهرانی، یکی از روحانیون برجستۀ ایران امروز اعلام کرد که آیهای از آثار حضرت بهاءالله بنیانگذار آیین بهائی را خطّاطی و تذهیب و به بهائیان جهان اهدا نموده است
آیتالله تهرانی این هدیۀ نفیس را به بهائیان جهان و علیالخصوص به بهائیان ایران که "به شکلهای مختلف از تعصّبات کور مذهبی آسیب دیدهاند" تقدیم کرده و میگوید که این اقدام "از طرف خود و تمامی هممیهنان آزاداندیشم" میباشد.
استاد در حال نوشتن آیه کتاب اسمانی بهاییان (کتاب اقدس) بر روی تابلو
همدردی آیتالله معصومی تهرانی با بهاییان ایران.
آیتالله معصومی تهرانی با ارسال هدیهای به مرکز جهانی بهایی، ضمن اعتراض به نقض حقوق بهاییان در ایران با آنان همدردی کرد. آیتالله معصومی تهرانی یک آیه از کتاب اقدس بهاییان را خوشنویسی و تذهیب کرده و در آستانه سال نوی شمسی به مرکز جهانی بهاییان در حیفا فرستاده است.
وبسایت آیتالله معصومی تهرانی:
http://www.amasumi.net/154-دست-در-دست-هم-نهيم-به-مهر
متن نامه :
بسم الله الرحمن الرحيم
ايرانيان – نسبت به اقوام مجاور خود – سابقهی عداوت، كشتار و نقض حقوق انسانی برادران قومی خود را در پيشينه تاريخی خود نداشتهاند و چه بسا شاهديم كه بارها يكرنگی و همرأيی ايشان از دوران باستان تا سدههای امروز، اين سرزمين را از بلايای انسانی چون فساد و ظلم با اميد سديد و مجاهدت وثيق و بهره گيری از ايمانی منيب نجات داده است. همچنين بود وقتی كه در اين سرزمين، فرقههای مذهبی و اديان مختلف در مسلكها و آيينهای گوناگون در معاشرتهای اجتماعی و همزيستی مسالمتآميز، راه رشد و تلاش خويش را میپيمودند و به يكديگر منفعتی زندگیبخش میرساندند كه همانا انسان در بستر جامعه خويش انسانيت خود را شكوفا میكند.
اما چه شد كه امروزه آن فرهنگ كهن ترك گفته شده و آن آيين و سنت مهرورزی و همنوع دوستی در دلها خاموش گشته و جان و مال و آبرو و كرامت انسان بیارزش گرديده؟؛ آن طور كه نه تنها میبينيم احكام جاهلانه مرزهای انسانيت را خدشهدار كردهاند، بلكه فرهنگ انساندوستی و آدميت چنان به مغاك ضلالت درافتاده كه از طرفی مردمانی برای تماشای جان دادن يك انسان محكوم به اعدام همچون بدويان قرون گذشته در انتظار طلوع فجر میايستند و از طرف ديگر هموطنی، هموطن خويش را به گروگان میگيرد و به ظلم حلقآويز میكند و خانوادهی برادر خود را در ايام شادی عزادار مینمايد!!. تكملهی "ارزش انسانيت" و حق "انسان بودگی" را چه كسانی خط كشيدند و بر جايش آيات انسانستيزی و دشمنانگاری حك نمودند ؟
آن هنگام كه خداوند حكيم بر انسانيت خلقت خود احسنت فرمود، وی را نه در شاكله بلكه به جهت قداست جان و روح انسانيتی كه در آدمی دميده شد ارج نهاد و حق حيات اعطا كرد. چنين حقی كه هر انسان آزاده برای حيات در سرزمين خود دارد تا از امكانات اجتماعی آن بهرهبرداری كند را هرگز نمیتوان بواسطه ايدهها يا عقيدهها و احكامی كه فرض اساسی كرامت انسان را مخدوش میكند، ناحق جلوه داد و محدود نمود؛ چه رسد كه اينچنين بر صفحه تاريخ معاصر يك ملت، رنگ آپارتايد عقيدتی خودنمايی نمايد و دروغ و تزوير و ريا و نفرت و توهين و افترا، ناموس انسانيت اين مرز و بوم را به دريدن بكشاند و برادر را در مقابل برادر قرار دهد. امروزه جامعهی ايران – بخصوص نسل جوان – دچار افسردگی و عصبيتی پس خانمانسوز است. برادری و دوستی، صداقت و راستگويی، امانتداری و حفظ حرمتها، نيكانديشی و نوعدوستی، شفقت و همياری، صفا و صميميت، ايثار و از خودگذشتگی، غمخواری و دستگيری همنوع، افتادگی و جوانمردی در ميانمان كم رنگ، و به يك شعار و ژست توخالی تبديل شده؛ و جايش را به اختلاف و افتراق، كذب و دروغگويی، خيانت و تجاوز، دورويی و رياكاری، ظاهرنمايی و بیاعتمادی، بیرحمی و بیحرمتی و ضعيف كشی و استثمار سپرده است. واقعيت اين است كه شانههای فرهنگ و اخلاق مردمان ما آن روزی بر خاك ذلالت افتاد كه عدهای از عالمان و مروجين اخلاقش، انسانيت و شرافت و دين را گردآلود دروغ، تزوير، ريا، ظلم و اعمال ناصالح و گفتگوهای بی حاصل و وعدههای باطل در جهت منافع دنيوی خود نمودند.
اين كمترين از تورات آموختم : "همنوعت را چون خودت دوست بدار"[1]؛ از انجيل آموختم:"همسايهات را چون نفس خود دوست بدار و به دشمن و لعن كنندهی خود نيز احسان كن و دعای خير نما"[2] و از قرآن كريم آموختم: "با هر آن كسی كه با شما نجنگيده و يا ظلم نكرده با نيكی و عدالت رفتار كنيد و همچنين: گرامیترين شما در نزد خدا با تقواترين (= انسانترين) شماست"[3] و از فرهنگ غنی و كهن ايرانی آموختم: "بنی آدم اعضا يك پيكرند // كه در آفرينش ز يك گوهرند….. تو كز محنت ديگران بیغمی // نشايد كه نامت نهند آدمی[4].
بنابراين برپايهی احساس نياز به يك اقدام عملی و نمادين ديگر به منظور تذكر و يادآوری بر ارج نهادن به انسانيت انسان، همزيستی مسالمتآميز، همياری و همدلی و پرهيز از كينهورزی، عصبيت و تعصبات كور مذهبی؛ آيهای از "كتاب اقدس" بهائيان را در قالب تابلویی خوشنويسی و تذهيب نمودم تا سندی نمادين و ماندگار از احترام به كرامت ذاتی انسان، نوع دوستی و همزيستی مسالمتآميز بدون توجه به تعلقات دينی، مذهبی و عقيدتی باشد. اين اثر نمادين ارزشمند را در آستانهی آغاز سال 1393خورشيدی از طرف خود و تمامی همميهنان آزادانديشم كه برای انسان به جهت انسانيتش ارج و احترام قايلند -نه بخاطر دين يا نوع عبادتش- به همهی بهائیان جهان، بخصوص هموطنان بهائيم كه به شكلهای مختلف از تعصبات كور مذهبی آسيب ديدهاند به منظور دلجویی و همدردی تقديم میكنم.
اگرچه قلبا خواستار آن بودم تا "كتاب اقدس" را همچون كتب "قرآن كريم"، "تورات"، "زبور"، "انجيل" و "عزرا" خوشنويسی و تذهيب نمايم، اما متاسفانه توانايی جسمی و مالیام اجازه نمیداد. اميدوارم اين اثر كوچك ولی ارزشمند معنوی –كه در بيتالعدل اعظم نگهداری خواهد شد- تذكاری بر فرهنگ غنی و كهن مهروزی و همزيستی ايرانيان باشد و عيبهای فراوان هنریاش به ديدهی اغماض نگريسته شود.
اين كمترين مشفقانه و برادرانه مردم عزيز ميهن خويش -با هر دين و مذهب و مسلكی- كه سخنم بدو میرسد را به مهر و محبت، دوستی و شفقت، رحم و مروت، گذشت و رأفت، همدلی و همبستگی، ياری و حمايت؛ و ستايش جان و مال و آبروی يكديگر فرامیخوانم. اينك كه در آغاز بهار قرار داريم، پسنديده است تا در افكار خويش تفكر كنيم و زنگار از نگرشهای كليشهای خود نسبت به يكديگر بشوييم و دست محبت و ياری به سوی انسانيت يكديگر پيش آريم و از نعمت همبستگی و همزيستی پرخير و بركت و روحيه بخش زندگی در قالب تفكر شهروند-زيست بهرههايی جاويدان به خود و آيندگان برسانيم، و دست رد بر سينه صاحبان زر و زور و تزوير كه میخواهند به شكلهای گوناگون دشمن يكديگر باشيم و به جان، مال و آبروی همدگر تعدی نماييم بزنيم.
اين كمترين خرسندانه ايمان دارم حركتهای عملی و گسترده میتواند زمينه برچيدن فرهنگ خصمانه را از ميان جامعه ما برداشته و محبت و مهر و انساندوستی و همبستگی را كه احتياج روزافزون جامعهی فرو برده شده در تاريكی افتراق و كينهها است، برافراشته گرداند.
و السـلام على من اتـبع الهـدى
تهران
الراجي؛ عبدالحميد معصومی تهرانی.
From: "Baha’i World News Service"
In an unprecedented symbolic act senior Cleric calls for religious co-existence in Iran
NEW YORK, 7 April 2014, (BWNS) — In a symbolic and unprecedented move, Ayatollah Abdol-Hamid MasSoumi-Tehrani, a prominent Muslim cleric in Iran announced today that he has gifted to the Baha’is of the world an illuminated work of calligraphy of a paragraph from the writings of Baha’u’llah, the Prophet-founder of the Baha’i Faith.
This move comes in the wake of several recent statements by religious scholars in the Muslim world who have set out alternative interpretations of the teachings of Islam in which tolerance of every religion is, in fact, upheld by the holy Qur’an.
"This is a most welcome and hopeful development with possible implications for the coexistence of the peoples of the world," said Ms. Bani DUGAL, Principal Representative of the Baha’i International Community at the United Nations.
Ayatollah TEHRANI states on his website (see translation of statement) that he prepared the calligraphy of the verse as a "symbolic action to serve as a reminder of the importance of valuing human beings, of peaceful coexistence, of cooperation and mutual support, and of avoidance hatred, enmity and blind religious prejudice." Ayatollah Tehrani presents this exquisite gift to the Baha’is of the world, particularly to the Baha’is of Iran, who he says "have suffered in manifold ways as a result of blind religious prejudice." He further states that this act is "an expression of sympathy and care from me and on behalf of all my open-minded fellow citizens."
In response, Ms. Dugal stated: "The Baha’i International Community is deeply touched by this act of high-mindedness and the sentiments of religious tolerance and respect for human dignity that prompted it."
"This bold action by a senior Muslim cleric in contemporary Iran is unprecedented," said Ms. Dugal. "It is also remarkable in light of the ongoing and systematic persecution of the Baha’i community in that country by the Islamic government." The intricate artwork must have taken several months to painstakingly prepare by hand. It features at its center, a symbol known to Baha’is as "The Greatest Name" – a calligraphic representation of the conceptual relationship between God, His prophets and the world of creation. The gift measures at approximately 60cm x 70cm and is illuminated in a classical style. Ayatollah TEHRANI’s other artworks include the illumination of the Qur’an, the Torah, the Psalms, the New Testament, and the Book of Ezra. His illumination of the Psalms is currently being held in the United States Library of Congress.
The excerpt that Ayatollah TEHRANI chose to cite in the gift is taken from Baha’u’llah’s "Kitab-i-Aqdas" – "Most Holy Book". It reads "Consort with all religions with amity and concord, that they may inhale from you the sweet fragrance of God. Beware lest amidst men the flame of foolish ignorance overpower you. All things proceed from God and unto Him they return. He is the source of all things and in Him all things are ended."
On previous occasions, Ayatollah TEHRANI has with great courage publicly voiced concern about the ongoing and severe persecution of religious minorities, including the Baha’is in Iran. Since the Islamic Revolution in 1979, hundreds of Baha’is have been killed and thousands have been imprisoned. There are currently 115 Baha’is being held in prison solely on the basis of their religious beliefs. Baha’is in Iran are denied access to higher education, obstructed from earning a livelihood, prevented from burying their dead in accordance with their own burial rites and subjected to the demolition and desecration and expropriation of their cemeteries, all because of their religion.
Ayatollah TEHRANI’s hope is that this gift "which will be kept by the Universal House of Justice [the international governing body of the Baha'i Faith], will serve as a reminder of the rich and ancient Iranian tradition of friendship and of its culture of coexistence."
To read the article online, view photographs and access links: http://news.bahai.org/story/987
